TOWARZYSTWO PAMIĘCI POWSTANIA WIELKOPOLSKIEGO 1918 - 1919

Powiat Wolsztyński

 

Strona działa dzięki wsparciu Starostwa Powiatowego w Wolsztynie

Home Historia Powstania Publikacje Powstanie w internecie Klub młodzieżowy Archiwum Cele TPPW Linki Kontakt Autorzy
  Kalendarium Powstanie w Przemęcie Powstanie w Siedlcu Powstanie w Wolsztynie Powstanie w Kębłowie Republika Świętno Powstańcy Pomniki, miejsca pamięci Galeria Rocznice powstania
  Rola duchownych powiatu babimojskiego w powstaniu            
 

 

Podpułkownik Ignacy Mielżyński

1871 - 1938

Urodził się 19 lutego 1871 roku w Chobienicach, w rodzinie Karola i Emilii z Bnińskich. Kształcił się w gimnazjum francuskim w Berlinie (2 lata), a następnie w Szkole Kadetów w Dreźnie (1884 - 1890). W 1890 roku odbył jednoroczną służbę w 1 Pułku Królewskich Huzarów Saskich w Grossenheim. 24 sierpnia 1891 roku mianowany został podporucznikiem. Ukończył szkoły jeździeckie w Nysie, Dreźnie i Wiedniu. Z zamiłowaniem i talentem uprawiał sport jeździecki, startując z powodzeniem na renomowanych niemieckich torach wyścigowych. Zajmował się też hodowlą koni w rodzinnej stadninie w Iwnie i Chobienicach. Uzyskał liczne nagrody, także zagraniczne. W i895 roku zapisał się na studia rolnicze na Uniwersytecie w Halle. Praktykował w Działyniu pod Gnieznem. W latach 1905 - 1914 był członkiem Rady Nadzorczej "Bazaru", a od 1914 roku aż do śmierci członkiem dyrekcji. 2 sierpnia 1914 roku powołany został do wojska jako dowódca oddziału kawalerii XII Korpusu. Następnie służył kolejno w baonie zapasowym w Poznaniu, w 50 Dywizji Piechoty, Pułku Królewskich Strzelców Konnych w Poznaniu, w 63 Pułku Artylerii Lekkiej, 15 Pułku Artylerii Konnej. 12 października 1917 roku przeniesiono go do rezerwy.. Awansowany został do stopnia porucznika.

W szeregi powstańcze wstąpił 30 grudnia 1918 roku, uczestnicząc w potyczce pod Zdziechową jako "rolnik z Iwna". 8 stycznia 1919 roku zgłosił się w Poznaniu w Forcie Grollmana. Do 31 stycznia dowodził kompanią, był szefem sztabu i dowództwa odcinka łabiszyńskiego frontu północnego Powstania Wielkopolskiego. 1 lutego mianowany został dowódcą odcinka. Kierował akcją ataku na Rynarzewo i kilkakrotnie osobistym męstwem przyczynił się do utrzymania pozycji. Relację z tych walk spisał w latach 30 - tych. W opinii J. Tomaszewskiego jako dowódca odcinka dowiódł że "silna wola jednostki może dokonać rzeczy na pozór niemożliwych. Pod Rynarzewem osobiście prowadził pierwsze linie do ataku, niosąc karabin maszynowy". 1 kwietnia 1919 roku przydzielony został do 5 Pułku Strzelców Wielkopolskich, a 12 lipca do sztabu frontu północnego.5 lipca 1919 roku na własną prośbę został zwolniony z formacji wielkopolskich i udał się jako ochotnik na Śląsk. W sierpniu 1919 roku na czele 300 - osobowego oddziału przybył do Sosnowca, aby wziąć udział w I powstaniu śląskim. Po powrocie ze Śląska przydzielony został do dowództwa I Brygady Jazdy Wielkopolskiej. 25 marca 1920 roku wszedł w skład Międzynarodowej Komisji Granicznej dla ustanowienia granicy polsko - niemieckiej. 13 lipca 1920 roku zatwierdzony został na dowódcę 1 Pułku Ochotniczego Jazdy wielkopolskiej, który sformował z własnej inicjatywy i częściowo na własny koszt. Na czele pułku walczył pod Brodnicą a potem na froncie litewsko - białoruskim. Dekretem Naczelnego wodza (z 30 marca 1920 roku) mianowany został rotmistrzem, później majorem a 20 września - podpułkownikiem. Pułk Ochotniczy przemianowany został na 26 Pułk Ułanów Wielkopolskich. 19 grudnia 1921 roku przeszedł do rezerwy, poświęcając się rolnictwu.

Dbał o warunki życia swych robotników i stale podnosił kulturę rolną swego majątku. Zmarł 11 stycznia 1938 roku w Iwnie, gdzie został pochowany. Odznaczony był Orderem Virtuti Militari V klasy, Krzyżem Niepodległości, Krzyżem Walecznych (trzykrotnie), Złotym Krzyżem Zasługi, odznaczeniem francuskim Merite Agricole oraz licznymi medalami.

Zawarł związek małżeński ze stryjeczną siostrą, Seweryną z Mielżyńskich, nie miał własnego potomstwa, adoptował kilku swoich krewnych i siostrzeńca żony.

 

Źródło: Polak Bogusław, Słownik biograficzny powstańców wielkopolskich, Poznań 2002